Byebye Ghana, Suluya Children's Home (deel 2)

Hallo allemaal,

Deel twee van mijn verhaal.

De tijd zit er hier echt al bijna op! Vrijdag vertrekken we hier namelijk al. Het is allemaal alweer bijna voorbij op dit project en kan het eigenlijk nogsteeds niet geloven. Wel hebben we echt ontzettend veel kunnen doen hier! En daar zijn we echt super trots op. Dit hadden we zeker echt nooit verwacht!

Ons grootste/ belangrijkste project was wel de corngrinder (mais maler). Hier hebben we een groot bedrag voor gespaard en ook dankzij jullie hulp kunnen kopen. Super bedankt voor de donaties ?!

Deze corngrinder zal het weeshuis veel goed doen, aangezien ze hiermee eigen inkomsten verdienen en alles in stand kunnen houden. Vooral het kopen van eten is erg belangrijk. We zijn dus super blij dat we dit waar hebben kunnen maken :). De corngrinder hebben we geplaatst in het 'centrum' van het dorpje bijna. Hier is het dus best druk en het is dictbij de bar en familiehuis geplaatst, ook erg handig. Dit huisje hebben we kunnen overkopen, hierdoor bespaarde we dus erg veel tijd en kunnen we eerder starten! De grond en de muren zijn ook gepleisterd en de tanks zijn geplaatst en gemaakt. We kunnen dus snel starten!

Een ander project waar we echt super blij mee zijn wat we hier hebben kunnen doen, is het zorgen voor de bedden en de badkamers. Deze kinderen hebben altijd op de grond geslapen, je wil niet weten hoe blij de kinderen waren dat ze een bed kregen. En ja, allemaal een eigen!! De bedden zijn van staal, hierdoor zullen ze een stuk langer meegaan. We hebben de bedden laten spuiten en de matrassen gehaald! :) De kinderen kunnen nu heerlijk slapen, in hun eigen zachte bedje.

Ook zijn de badkamers af. Eerst gebruikte ze ons badhokje maar het is toch wel erg handig dat ze nu hun eigen hebben! Ook qua hygiëne is het nu een stuk beter. Er zijn 2 badkamers, 1 voor de jongens en 1 voor de meisjes. Er staat een wc in en een plek om te douchen. Hopelijk leren ze wel over een tijdje de wc te gebruiken. Nu plassen ze namelijk meestal op de grond bij het putje en poepen zaan de andere kant van de weg, voor ons huis. Maar goed, komt nog wel haha;).

Toen het huis leefbaar en veilig was hebben we besloten om de kinderen in de weekenden hier heen te brengen. Aangezien ze naar een ander dorp worden gebracht, hebben we besloten om te beginnen met alleen de weekenden. Zo kunnen ze langzaam wennen aan het feit dat ze hier heen gaan. Na een aantal weekenden hier te zijn geweest worden ze definitief over geplaatst. Helaas was dit nog niet mogelijk om alle kinderen te verplaatsten. De kinderen kunnen namelijk pas instromen op een nieuwe school, als het volgend semester begint. Dit nieuwe semester is na de vakantie (die start in april van 3 weken). Aangezien ze hier dus tot aan dan niet naar school kunnen, hebben we besloten om ze pas in April, wanneer de school is afgelopen, hier heen te brengen. Tot aan de vakantie kunnen de kinderen in Suluya nog enige scholing (voor zover die er is) daar volgen.

Een paar weken geleden hebben we wel al de eerste groep definitief hier naar toe gebracht. Deze kinderen gaan naargenoeg nooit naar school in Suluya. Je kunt namelijk zelf beslissen of je wel of niet naar school gaat. Deze groep van ongeveer 12 kinderen, zijn nu constant bij ons in het huis. Onze huizen staan tegenover elkaar met een gezamenlijke binnenplaats, Het is nu dus altijd een gezellige boel bij ons thuis. Wel een stuk minder/ bijna geen privacy en ze vragen soms erg veel aandacht haha. Maar zelf vind ik het wel een stuk leuker en erg gezellig dat ze er nu zijn, het is altijd gezellig en je verveelt je nooit!

Ook geven we ze soms wat scholing en proberen we ze wat Engels bij te leren. Het communiceren met de kinderen gaat steeds beter, er kan nog heel veel verbeterd worden maar ze proberen wel steeds vaker wat Engelse woordjes te zeggen en vragen. Ook zijn ze vaak erg enthousiast en vragen ze al direct wanneer ze weer les van ons krijgen. Janet en Francis hebben een whiteboard die we mogen gebruiken en we hebben aan deze kinderen allemaal een schriftje gegeven, waar we de les in konden doen.

In de weekenden dat de kinderen hier zijn geweest hebben we veel gedaan. De eerste keer dat ze hier kwamen was natuurlijk erg speciaal. We hebben alles schoon gemaakt en opgeruimd, wat al enorm veel werk was. Vervolgens hebben we het huis versierd met veel ballonnen. Ook hebben we fruit uitgedeeld en gestoepkrijt. In andere weekenden hebben we verschillende dingen gedaan zoals: verfen, kleuren, scoobidoo, loom bandjes, voetballen en nog veel meer. Ook hebben we nog een keer brood met pindakaas (sweatbread met groundnut paste) uitgedeeld. Dit was alleen niet een heel groot succes want de groundnut paste beviel niet heel erg voor iedereen haha. Sommige schaapte het er af en aten alleen het losse brood, maarja ook lekker :). Je zag goed dat de kinderen dit soort dingen niet vaak deden en/of kennen. Bij het schilderen bijvoorbeeld moesten we meerdere keren uitleggen hoe je dat moest doen. Dat je de kwast moest vast houden en dan in het verf doppen en dan mee kon verfen op je blad. Natuurlijk hadden de kinderen dit door naar elkaar te kijken enzo al super snel door. Maar als je dit aan kinderen geeft verwacht je natuurlijk dat ze weten wat ze moeten doen. Zelfs bij een normale kleurplaat zitten kinderen je echt aan te kijken wat moet ik hier nou mee haha. Ze vinden het gelukkig wel allemaal heel leuk en zijn heel enthousiast. Ze zaten daarna dan ook allemaal heel lief en stil (gebeurd niet vaak) te schilderen/ kleuren/ stoepkrijten.

Aangezien de kinderen in alle weekenden hier zijn, en wij er dan natuurlijk ook willen zijn. Hebben we besloten om nog een keer een paar dagen er tussenuit te gaan door de weeks. Wij zijn met zijn 2en, 3 dagen verder naar het noorden gerezen.

Onze eerste bestemming was erg dichtbij, ongeveer 15 min hier vandaan. Het was een soort gelijk dorpje als wulugu en werd aangeraden door het boekje van Nina. Aangezien we er zo dictbij wonen, moesten we er wel een keertje heen. In het dorpje was een greenhouse geplaatst daar waar mensen konden verblijven. De eigenaar hiervan was echt een super enthousiast en hulpzaam. Hij vertelde over wat hij allemaal deed en heeft ons veel verhalen verteld. Hij hielt zich bezig met meerdere projecten. Hij had een paar vrijwilligers en 1 van hun bleef hier voor wel 2 jaar! Ook was hij erg geïnteresseerd in wat wij hier allemaal deden en is hij een paar weken later zelfs als verassing even langs gekomen op ons project, erg leuk!

Helaas konden we hier niet de hele dag blijven en gingen we door naar ons volgende bestemming. Maar we komen zeker hier nog eens terug!

Vervolgens zijn we naar Tongo gegaan. Tongo en Bongo (hier gingen we de volgende dag heen) waren heel anders qua landschap. Het stond hier namelijk vol met allerlei stenen, rotsen en bergen. We hebben hier een tour gekregen door de rotsen. Ook zijn we naar de chiefpalace geweest (de chief is de dorphoofd). De volgende dag zijn we naar Bongo gegaan hier hebben we een soort gelijke tour gemaakt over de rotsen en daarna in een meer dichtbij gaan zwemmen! Echt super fijn in deze hitte. Na het zwemmen zijn we door gegaan naar Sirigu. Hier zijn we naar Swopa gegaan, dit is een communitie die vrouwen helpt. Ze hebben hier verschillende projecten waar vrouwen dan werken en geld kunnen verdienen. Het dorpje staat bekend om de mooie kleuren en schilderingen op de muren van de huizen. Alle muurtekeningen hebben hun eigen betekenis. We hebben gezien hoe ze dit doen en hun werkplaatsen gezien. Ook hebben we hier zelf nog een mandje (sleutelbakje) gemaakt, waar we uiteindelijk toch iets langer mee bezig waren dan dat we hadden verwacht haha. Hierna was het dus al best laat en zijn we maar weer terug naar huis gegaan.

Een paar dagen later op 6 maart was het onafhankelijkheid dag. 60th year of independence in Ghana. Het was een groot en belangrijk gebeuren. Er was een soort grote wedstrijd tussen alle scholen uit de buurt van walewale. Alle scholen gingen omstebeurd marcheren en als ze langs de jury kwamen moesten ze synchroon iets uitvoeren. Van elke school kwamen eerst de meiden en daarna de groep jongens. Aan het eind van de wedstrijd werden er prijzen uitgedeeld voor verschillende categorieën. Het vond plaats op een erg groot veld. Het was allemaal erg officieel, op het begin kwamen de belangrijke mensen in de auto's over het veld. Ook was er een jury en allemaal militairen, die constant in de hitte stil moesten staan. Er zijn zelfs 2 soldaten flauw gevallen!

In ons eigen dorpje zijn we nog naar de moskee gegaan. Het was een erg mooie maar ook best ingewikkelde moskee. Overal was het best laag en er waren kleine gangpaden en dunne trappen, en een best heet aan je voeten doordat veel ook buiten was. Wel was het erg leuk om te zien en is de eigenaar van de moskee ook zelfs nog later een keer op bezoek gekomen bij ons weeshuis. Super lief!

Later zijn we nog een keer naar Karimenga gegaan en hebben we daar op het dak geslapen! Was echt super mooi. Ook hadden we spullen meegenomen om pannenkoeken te bakken. Super lekker en het bleek ook nationale pannenkoeken dag te zijn!

De laatste 2 weken hebben we nog erg veel gedaan en alle laatste dingen geregeld! Bijna alle dingen die nog moesten gebeuren zijn gelukt en daar zijn we super blij mee! We zijn vaak naar andere dorpjes gegaan om laatste spullen te kopen. Ook zorgde onze huismoeder, Janet, er goed voor dat alles een beetje opschoot. Dat de werkers kwamen etc. Dit was erg fijn, want anders kunnen dingen hier ook wel erg langzaam gaan. Janet wou zelf ook graag dat wij alle eindresultaten nog konden zien! :)

Zo zijn de badkamers afgemaakt, de ramen, de fans en hebben we de bedden met matrassen nog in alle kamers kunnen zetten gespoten en helemaal af zijn ze! Ook zijn we druk bezig geweest met ons goodbye party. Aangezien we hier heel veel hebben kunnen doen, het hele huis af is, alle kinderen nu kunnen komen en het onze laatste avond is, moest er natuurlijk wel een goed feestje komen! En dit is zeker gelukt!

Van tevoren hebben we heel wat spullen ingekocht. Zoals snoepjes, koekjes, yoghurt (soort ijsje) en drinken. Ook hebben we gezorgd voor avond eten voor alle kinderen. Dit was rijst met spaggeti kip en saus. Naast al het eten hebben we veel gedanst en we hadden een DJ!! Met 2 grote boxen, kwamen ze op onze binnenplaats. Het was super leuk en de kinderen waren heel enthousiast aan het dansen! Echt tof om hun te zien dansen, want geloof me, dat kunnen ze heel goed. :)

De volgende dag gingen de kinderen weer terug naar suluya. Heel gek dat je je dan beseft dat je ze heel lang niet meer gaat zien. En vooral hopen dat alles goed met ze gaat, want dat boeit me vrij veel bij deze kinderen!

Voordat we gingen kregen we nog een cadeau van onze huismoeder. Een ghaneese jurk en een doek. Echt super lief!

En toen brak het toch echt aan dat we moesten gaan.. dag zeggen tegen onze huismoeder en tegen de kinderen die hier bleven en daarna bij het winkeltje bij familie en onze huisvader. Gedag zeggen was best moeilijker en jammer. Ik zal deze plek zeker missen, ik hoop dat alles goed zal verlopen en dat de kinderen hier snel zullen zijn. Het was een bijzondere en leerzame tijd hier. Heb het echt heel erg naar mijn zin gehad. Zeker blij met alles wat we hier hebben kunnen doen en zal het nooit vergeten.

Om 2 uur werden we opgehaald met de bakmotor en vertrokken we (toevallig samen met een andere Zweedse vrijwilliger uit het dorpje) naar walewale, hier stapte we op de bus. Rond 6 uur sochtends kwamen we in accra weer aan. Hier werden we weer opgehaald door Dennis en William (twee jongens van mijn organisatie) en werden we gebracht naar Tinas huis.

Echt heel gek om weer terug te zijn in het zuiden. Het is hier zo anders dan het noorden. Een stuk drukker, groter en welvarender. Heel gek allemaal.

Zondag had ik een bruiloft, een vriend ging trouwen met iemand uit canada. Helaas was de vrouw er zelf niet! Was inderdaad een beetje gek. Ze was ziek geworden op het vliegveld waardoor ze niet meer kon komen. Ze heeft haar vlucht omgeboekt, maar het was niet optijd voor de bruiloft. Mass (die jongen) is moslim, volgens zijn traditie kun je een bruiloft zeker niet meer veranderen qua datum. Dus dan maar zonder bruid, de bruiloft was dus wel gewoon zondag en wanneer zij dan komt hoeven ze alleen maar te tekenen.

Aangezien die vrouw dus ook blank was dachten volgens mij redelijk veel dat ik de bruid was of iemand die bij haar hoorde. Dit maakte het best ongemakkelijk haha. Ik moest namelijk erg vaak op de foto en ze vonden me echt helemaal geweldig (of omdat ik de enige blanke was). Het was zeker een ervaring, leuk om een bruiloft hier mee te hebben gemaakt en het was erg gezellig.

Na de bruiloft ben ik opgehaald door mijn organisatie en Nina. Vervolgens zijn we naar het vliegveld gegaan om Nina af te zetten en hebben we afscheid genomen van 6 maanden bij elkaar te zijn in Ghana. Vervolgens hebben we gewacht op het vliegveld, er kwamen namelijk 2 nieuwe vrijwilligers aan. 1 oud vrijwilliger uit Zweden en een nieuwe uit Nederland. Dit meisje uit Nederland, Dieuwertje, gaat naar het zelfde project als waar ik net vandaan kom uit het noorden! Erg blij en leuk dat er nu al een nieuwe vrijwilliger hier komt om het project van helpingsuluya door te zetten! En erg leuk dat ik haar dus nog zie.

Omdat ik woensdag heel vroeg al vertrek heb ik besloten om maandag en dinsdag bij Tina te blijven en mee te doen met de introductie dagen van dieuwertje en marjolein.

Maandag zijn we naar de stad accra geweest, rond gereden en naar de artmarkt en de normale markt gegaan. Ondertussen hebben Dennis en William een nieuwe vrijwilliger (marjolein) opgehaald bij het vliegveld en kwam zij daarna ook met ons mee terug naar Tinas huis. Dinsdag zijn we maar westhill en naar krokrobite! Het strand:). Echt super leuk om hier weer te zijn.

De laatste dagen weer terug in het zuiden waren erg gek, zo anders weer. Wel was het erg leuk om alles weer te zien en het was erg gezellig met de nieuwe vrijwilligers en Dennis, william en tina. Dinsdag op woensdag snachts hebben william en Dennis me naar het vliegveld gebracht. Op het vliegveld ging alles erg soepel. Hoefde haast niets zelf te doen haha. Waren gelijk genoeg mannen die meteen wouden helpen. Wel gemakkelijk als blanke vrouw haha. Toen ik eenmaal echt in het vliegtuig zat, had ik het er iets moeilijker mee dan verwacht om te vertrekken uit ghana. (De stuwadoors zijn ook daarna nog 4 x langs gekomen om te vragen hoe het gaat haha echt lief). Ik heb hier 6 zulke leuke maanden gehad, heel veel gezien, gedaan, geleerd, nieuwe vrienden gemaakt en zoveel mooie ervaringen. Het was echt een hele leuke tijd hier en ik ga het echt heel erg missen.

Ik zit nu op het vliegveld in cassablanca. Had hier een tussenstop van 13 uur dus ben door de stad naar verschillende plekken gegaan. Nu bijna in het vliegtuig opweg naar Gambia. Op naar een nieuw avontuur :)

Xx Ilse

Onze laatste dagje vandaag in Noord Ghana

Onze laatste dagje vandaag in Noord Ghana bij mijn tweede project! En wat ga ik het hier missen! Ik heb hier een erg mooie tijd gehad! Ik ga deze kinderen zo missen en hoop dat ze een goed leven hier mogen hebben en veel gaan bereiken! ? We hebben super veel kunnen doen hier. Toen we hier kwamen was het een leeg gebouw van beton. En nu.. Is het een echt weeshuis. We hebben kunnen zorgen voor zoveel, zoals: plafond, ramen, deuren, licht, elektriciteit, bedden met matrassen, badkamer, fans en de corngrinder. We zijn zo blij dat we dit hebben kunnen doen en gaan zeker met een voldaan gevoel terug! Gisteren een goodbye party gehouden met een DJ, veel lekkernij en ballonnen en meer. Het was een erg geslaagd feest! Ben zo blij dat ik dit mee heb mogen maken. Het was geweldig. Thankyou so much!! I will never forgot this time here.

Suluya Children's Home, Ghana (deel 1)

Nieuw project in het arme Noorden van Ghana, HelpingSuluya

Hey allemaal!

Een tijdje geleden ben ik aangekomen op mijn nieuwe project in het Noorden!

Na dat ik bij mijn eerste project vertrok zijn we naar capecoast gegaan. Hier heb ik samen met Demi (die toen uit het Noorden kwam) een weekje gezeten. Op kerstavond kwamen mijn ouders en zusje aan in Ghana! Samen met hun en mijn broer en zijn vriendin zijn we 2 weken rond gaan reizen! We hebben super veel gezien en het was erg leuk dat ze er waren :). Zo zijn we naar hand in hand gegaan, naar safari park, naar watervallen en bergen, bij mijn oude project langs geweest en hebben ze veel van de Ghanese cultuur kunnen zien. De laatste dag werd ik door mijn organisatie opgehaald bij ons hotel in accra. En afscheid genomen van mijn gezin voor de komende 5 maanden.

De volgende dag vertrok ik naar het Noorden, na een 15 uur duurende reis kwam ik op maandag ochtend om half half 3 aan. Hier werd ik opgehaald door Nina, lief hoor! Zoals jullie misschien al wisten zat ik ook met haar bij het project in het Zuiden en zitten we nu dus ook samen in het Noorden:). Zij was hier al iets meer dan een week en had al veel plannen! Dus toen ik er was hadden we ook al meteen erg veel te doen!

De eerste dag gingen we meteen op de bakmotor naar het weeshuis. Het weeshuis is nu in Suluya, dit is een dorpje wat ongeveer 45 min met de motor te bereiken is. Hier aangekomen schok ik wel even van hoe arm het hier is. Alle bewoners wonen hier in kleine lemen hutjes en er is eigenlijk helemaal niets. We gingen al snel naar het weeshuis waar wij bij helpen! Het weeshuis bestond uit een hokje waar ze kookte en 3 kleine hutjes waar ze met 35 kinderen in totaal in slapen op de grond. Er stonden eerst 5 hutjes maar 2 waren verwoest in het regenseizoen. De kinderen waren best verlegen op het begin en waren niet echt gewend aan blanke vrijwilligers. Maar na een tijdje vonden ze het al meteen super leuk.

De kinderen hier krijgen niet echt scholing! Er zijn bijna geen leraren die hier helemaal heen willen komen, ook word de school niet gefinancierd door de overheid en hebben ze bijna geen lesmateriaal. Hierdoor is er dus geen scholing. De kinderen kunnen ook bijna geen engels, een paar van de oudere kunnen een klein beetje engels maar communiceren is over het al gemeen erg moeilijk. De kinderen doen op een dag dus ook eigenlijk vrijwel niets.Later zijn we met een paar kinderen naar de rivier gelopen dit was ongeveer 20 minuten lopen. Deze rivier gebruiken ze voor alles, het wassen, douchen en het is hun drinkwater! Dit was best heftig om te zien, het water zag er nou niet heel schoon of lekker uit..Toen we terug kwamen konden we even later het eten serveren. Er word nu gekookt door een vrijwilliger uit het dorpje. De kinderen krijgen altijd rijst en moeten met 3 a 4 kinderen één bakje delen! Dit was wel even wat anders dan dat we in het Zuiden zagen!

De kinderen hier leven nu dus in zeer slechte omstandigheden en wonen ze totaal geisoleerd van de buitenwereld. Ongeveer 1.5 jaar geleden zijn er 2 Zweedse meisjes (waaronder Tina) begonnen met het bouwen van een nieuw weeshuis in Wulugu! Hier zijn ze samen met de oprichters van het weeshuis, Janet en Fransic mee begonnen. (Dit zijn ook mijn super lieve gastouders:)).

Het nieuwe weeshuis wat ze aan het bouwen zijn staat tegen het huis van Janet en Francis aan en zorgt voor een mooie binnenplaats. Middenin staat een waterput, waar ook uit gedronken kan worden. Ook zijn er in Wulugu 4 basisscholen en is er een ziekenhuis, waar we snel ter plaatsten kunnen als er iets aan de hand is met een van de kinderen. Het gebouw waar de kinderen nu in komen zit heel goed in elkaar en is een wereld van verschil met wat er nu in Suluya staat. Je kunt zien dat er echt goed over nagedacht is. Dit klinkt allemaal positief, maar het kost natuurlijk ook wat. Het geld was op en dit heeft ervoor gezorgt dat het gebouw stil is komen te staan.

Natuurlijk willen wij deze bouw proberen voor te zetten. Met Ninas beniefgeld konden we snel plannen maken en aan de slag met het bouwen van het nieuwe weeshuis.

Op dit moment ligt de tegelvloer er helemaal in, zijn we druk bezig met het schilderen van de muren en afmaken van het plafond.

Zodra het gebouw enigszins veilig en leefbaar is, gaan we de kinderen overplaatsen naar dit nieuwe weeshuis. Natuurlijk willen we dat dit zo snel mogelijk gebeurd. Hiervoor hebben we wel nog het een en ander nodig om dit waar te kunnen maken.

Daarom vraag ik jullie om hulp! Om deze lieve kinderen een betere toekomst te kunnen geven. En het gaat niet om grote bedragen maar alle beetjes kunnen iets bijdragen! Ik geef erg veel om deze lieve kinderen en ookal kennen jullie hun misschien niet zo als wij, hoop ik toch dat jullie ons kunnen helpen met dit mooie project!

Heb je nog iets kleins over en wil je dit project helpen, dan kun je jou bijdragen overmaken naar het onderstaande rekeningnummer:

NL28RABO3496755946

Tnv: HelpingSuluya

(En vermeld je naam er even bij)

Ook hebben we een facebookpagina aangemaakt. Hierop vind je de informatie van ons project, fotos en updates.

Ps. Fotos staan ook op deze site.

Alvast bedankt en tot snel!

Liefs,

Ilse en de kinderen van Suluya xx

Mums Care in Ghana! Eindelijk weer een blog :)

Hey hey allemaal!

Zo haha dat is wel echt weer super lang geleden! Sorry dat ik ondertussen al 2.5 maand niets van me heb laten horen :$ maar aangezien er nu al veel is verandert dacht ik om toch maar even een verhaaltje te schrijven zodat jullie een beetje weten hoe het hier is.

Ondertussen ben ik al klaar met mijn eerste project bij Mums Care, een weeshuis samen met een school. Hier ben ik 2.5 maand als vrijwilliger geholpen bij een super leuk project waarvan ik kan zeggen dat er in deze maanden veel is veranderd en verbeterd :). We hebben verschillende dingen geregeld, met de kinderen gedaan en gezien.

Zo zijn we 2 keer naar het strand geweest met alle kinderen, hiervoor hebben we een busje geregeld en zijn met alle kinderen en de andere vrijwilligers naar het strand gegaan. Het was even proppen maar dan toch uiteindelijk met zijn 50en in het busje (bedoeld voor ong 16) en gaan, de kinderen hadden het super naar hun zin! :)

Ook heb ik in deze maanden nog paar keer lesgegeven. Super leuke kindjes en ze waren erg lief. Alsnog ging het niet altijd even soepel aangezien mijn leraar regelmatig niet aanwezig was, waardoor ik het alleen moest doen. Wat soms best vermoeiend is en ook niet altijd even vlekkenloos gaat, aangezien ze hier goed weten dat blanken niet slaan, dus hierdoor niet altijd luisteren. Ik hielp niet alle dagen in de week met lesgeven (Sommige dagen hielp ik alleen voor het weeshuis) en dan zaten de kinderen dus gewoon een paar dagen zonder leraar en deden ze niets, best apart. Na een tijdje werd dit gelukkig wel opgelost, de klassen 2 en 3 werden samen gevoegd. Mijn leraar was onderhand ontslagen. Totdat ik weg ging was er nog geen nieuwe leraar, ze beloven constant dat die snel komt. Hopelijk is die er na de kerstvakantie er wel! We zullen het zien.

In het weeshuis hielpen we soms mee met het eten koken. Zo hebben we een keer tomatensoep voor alle kinderen gemaakt, spagetti en de laatste dag pannenkoeken voor iedereen gemaakt. Mooi om te zien dat die kinderen het erg leuk en lekker vinden om andere dingen te krijgen aangezien ze vaak het zelfde hebben. En geloof me, koken voor een heel weeshuis is best zwaar en veel werk! Maar als je ziet hoe blij de kinderen er mee waren, was het de moeite zeker waard. Wanneer we hadden gekookt, gingen we natuurlijk ook mee eten met de kinderen. (normaal eten wij ergens anders). Super leuk om met die kindjes mee te eten! Ookal eten sommige niet super smakelijk haha.

Buiten de keren dat wij eten gemaakt hadden, hebben we ook nog een paar keer gewoon met de kinderen meegegeten, want dat is altijd erg gezellig en leuk.

Als de kinderen vrij waren, in weekenden, vakantie of na schooltijd hebben we zo veel mogelijk geprobeerd om leuke dingen te doen met de kinderen. Zo hebben we vaak geknutseld en getekend met de kinderen of spelletjes gedaan zoals puzzelen en twister. Ook hebben we een groot 5 kamp met de kinderen georganiseerd. We waren toen een tijdje met 6 vrijwilligers (Demi, Eva, Nina, ik en voor een paar weken waren Connie en Evelyn er, oud vrijwilliger die weer terugkwam met haar moeder, het was een super leuke tijd met hun!:))

Iedereen had zijn eigen groep en ging daarmee alle spellen bij af. Zo was er voetbal (2x), een hindernis baan, touwtje springen en een kringspel. De kinderen waren erg enthousiast. Dit zeskamp hadden we super leuk afgesloten met een waterballonnen gevecht!!

In de weekenden zijn we soms gaan reizen! Super leuk om ergens heen te gaan en andere dingen van het land te zien! Zo zijn we al een keer naar capecoast gegaan. Ons volgende weekendje was naar cape three point. Ookal was dit best ver en moeilijk te bereiken, was het erg leuk en een mooi plekje. De eerste nacht verbleven we in Beyin een super mooi plekje aan het strand. Hier zijn we naar Nzulezo een dorp op palen boven een meer gegaan. Dit dorp kon je alleen bereiken via het water, na anderhalf uur op een kano wat al een super mooie tocht was, waren we er. Naast een basisschool een paar kleine winkeltjes en huizen van de bewoners, was er niet heel veel. Voor middelbare school/universiteit of als je bijv naar het ziekenhuis ging, moet je via een kano weer terug naar het platteland. In de avond gingen we naar ons volgende verblijf bij escape three points. Dit was iets moeilijker te bereiken dan wij dachten en een behoorlijk slechte weg (waar we ook een tijdje stilstonden doordat de auto kapot ging in the middle of nowhere). De volgende dag hebben we na het ontbijt met een gids een wandeling naar de vuurtoren gemaakt. Eerst over het strand, vervolgd door een mooi bos en vervolgens in een dorpje en daarna het pad naar de vuurtoren en een super mooie klif. Op de vuurtoren kon je mooi de drie punten zien uitsteken (capethreepoints) dit was ook het aller zuiderlijkste puntje van Ghana :)

Nadat we terug kwamen van ons weekendje kwam er een heftige week en is er veel gebeurd. Deze week zijn we met meerdere kinderen naar het ziekenhuis gegaan die malaria hadden. De meesten waren al een paar dagen ziek heel warm en overgeven, in totaal waren er 5 kinderen die we naar het ziekenhuis hebben gebracht en malaria bleken te hebben. Dit was erg heftig dus! Gelukkig zijn ze hier in ziekenhuizen al best ver met het bestrijden tegen malaria, dus het gaat nu gelukkig allemaal weer goed met ze. Ook zijn we er achter gekomen dat alles niet heel eerlijk verloopt. De baas van hier verdiend een hele hoop geld. En onze huismoeder (die dus voor haar werkt) doet een hele hoop en krijgt daarintegen heel slecht betaald en wordt slecht behandeld. Ze zat er helemaal doorheen en wilde graag vertrekken. Gelukkig heeft ze ons in vertrouwen genomen en verteld wat er allemaal aan de hand was.

Ook hadden we deze week een project opgestart voor het jongetje Jaw. Anderhalf jaar geleden is hij naar dit weeshuis gebracht. Jaw is gehandicapt en heeft een grote ontwikkelingsachterstand. Wij wilden Jaw graag helpen en zijn een gesprek aangegaan met de schoolhoofd Grace en socialworker Hettie. Tijdens dit gesprek is ons verteld dat Jaw eigenlijk niet echt gehandicapt is. Hij is geboren als een normaal jongetje maar vanaf zijn geboorte tot zijn 7e levensjaar opgesloten, mishandeld en misbruikt. Hierdoor heeft hij dus een enorme achterstand. Dit verhaal kwam bij ons erg hard aan. Aangezien Jaw maar ook een paar andere kinderen hier niet mee kunnen met de rest en weinig vooruitgang hebben/flink achter lopen, zijn wij bezig geweest met het zoeken van een special needs teacher samen met hulp van 2 oudvrijwilligers die al een sponsoractie op hadden gezet voor Jaw. Deze teacher zal 3 dagen in de week aan de slag gaan met Jaw, een autistische jongen en een paar met een lichamelijke of sociale beperkingen. We hebben al kennis met hem gemaakt en zoals het lijkt begint hij in de week van 9 januari! Tevens zijn we ook gaan zorgen voor een nieuwe huismoeder voor de jongens. De meiden hebben hun eigen huismoeder. De jongens hebben alleen Ruth (de kok), die hun was doet en af en toe helpt. Verder hebben ze de vrijwilligers, maar die komen en gaan steeds weer. Het is beter om een vaste huismoeder te hebben, waar ze op kunnen bouwen en zich aan kunnen hechten.

Ook hebben we bedacht om alle kinderen een keer mee te nemen naar het dorpje in Senya. Aangezien de kinderen niet vaak buiten het weeshuis komen is dit super leuk voor hen! Elke week zijn we 2/3 keer naar het dorpje geweest met een groepje van +/- 7 kinderen. Hier kregen ze dan een koekje, wat te drinken en meestal ook nog wat erbij. We liepen met de kindjes naar het kasteel aan het einde van het dorpje, dronken daar wat en genoten van het uitzicht op de zee. Ook was daar een strandje waar ze als wilden konden spelen in het water! :)

Ons volgende weekendje weg was naar het Volta Gebied. Helaas had Demi op het laatst af moeten zeggen, aangezien we veel gingen klimmen en lopen en ze een enkelblessure heeft. Omdat het ver weg was zijn we donderdag ochtend al vertrokken. Rond 4 uur kwamen we aan in Ho. Vervolgens zijn we enthousiast naar een hotel in de buurt gegaan waar ze een zwembad hadden!! Toen we daar aankwamen bleek het zwembad gesloten te zijn ://. Ik verheugde me er heel erg op en had al 6 weken niet gezwommen in een zwembad!! Je snapt dat dan voor mij de teleurstelling van het niet kunnen zwemmen erg groot was! :( Maar weer terug naar ons hotel gegaan. Helaas werkte het water niet, dit hebben ze proberen te maken en de kraan vervolgens open laten staan zodat ze wisten wanneer die aan ging ofzo. In de nacht ging deze dus aan. Ze hadden op de deur geklopt om te zeggen dat we de kraan dicht moesten maken. Helaas werd ik niet wakker en stond de volgende ochtend een behoorlijke plas water in mijn kamer haha oepsss... De 2de dag zijn we naar amedzofe gegaan. Dit is het hoogste dorp van Ghana, hier hebben we de mount Gemi beklommen en naar een waterfall gelopen. Later zijn we met de motor naar een monkeys sanctuary gegaan. Vervolgens zijn we doorgegaan naar Kpando, waar de pottenbakkers waren. De derde dag zijn we weer vroeg opgestaan en een taxi gepakt naar de mount afadjato (hoogste berg van Ghana). De chauffeur wilde wel wachten ookal waren we misschien pas om 2 uur terug. Dus zijn wij begonnen met de tour. De gids deed dit op zijn slippers en zei dat hij hem in 15 min op kan lopen en in 5 min eraf. Nou dat leek ons echt super gevaarlijk, het was echt super stijl en er lagen een hoop stenen! Wij deden er al dik een uur over om de top te bereiken. Hier aangekomen wees onze gids een andere berg aan en vertelde dat die in Togo lag (een buurland van Ghana). Het leek ons super leuk om daar ook officieel geweest te zijn. Dus mount afadjato weer af gelopen. Onze gids (Lucky was zijn naam, echt leuk haha) moest wel even zijn andere schoenen aan doen, naar het dorpje terug gerend en vervolgens kwam die weer terug met nogsteeds slippers, maar nu waren het teenslippers haha. Op naar de volgende berg. Nou deze was een stuk heftiger en stijler dan hij vertelde. De heenweg waren we ook alleen maar bezig met hoe gaan we hier in vreedesnaam nog vanaf komen, sommige stukken waren echt zeer eng, kleine paden langs een mooie afgrond heel chill... Toen we boven waren was het al bijna 2 uur dus had de gids de chauffeur maar gebeld dat hij kon vertrekken. Aangekomen in Togo had Lucky 2 motors geregeld die ons naar het volgende dorpje bracht. Het was meteen te zien eigenlijk dat we in een ander land waren, ze spraken hier een andere taal, frans en ook moesten we meteen geld wisselen. In Togo zijn we nog een tijdje geweest en langs een koffieplantage geweest, om 16.45 zijn we weer gestart aan onze terug weg. Na een best enge en in het donker lopende terugreis kwamen weer terug bij de receptie. Daar aangekomen zagen we dat onze (niet echt blije) chauffeur er nog steeds was, omdat hij al had gewacht (tot de eerste keer dat we belde) wou hij daar wel zijn geld voor. Nouja wat meer betaald en gelukkig heeft hij ons weer terug gebracht naar het hotel. Dood op waren we!! De laatste dag in Volta zijn we nog naar de Wli waterval geweest, de hoogste waterval van Ghana. Super mooi was dit. Vervolgens namen we weer de lange terugreis terug naar Senya. Helaas was deze terugreis niet heel leuk. Mijn mobiel was namelijk gestolen tijdens het overstappen naar de volgende trotro in de stad Kasoa. Dichtbij zat gellukig een politie bureau en daar hebben we aangifte gedaan. Blijkbaar stikte het van de criminelen op die plek. Achter de balie waren nachtcellen, dit was een hok van 2 bij 3 ong. Het was een erg klein, stinkend en donker hok en er zaten heel wat mensen in echt best creepy! Helaas ligt deze mobiel nu dus ergens in Ghana. Gellukig kwam mijn broer over 3/4 weken dus even zonder en dan kon hij mijn oude mobiel meenemen.

De volgende dag terug in Senya was er behoorlijk wat verandert! Als eerst is onze huismoeder weggegaan, ze kon het niet meer aan en kon niet meer wachten tot het einde van de maand. Ze moest zoveel en werd slecht behandeld. Toen zei weg was gegaan werd ze ingeruild door wel 4 nieuwe werkers... Ook was de nieuwe huismoeder voor de jongens gekomen! Ze is nog best jonge vrouw en heeft een kindje van iets meer dan 1 jaar. Ze had hier al eerder gewerkt, dus de kindjes en andere huismoeders kende haar en vonden het erg leuk. Sinds zei er is heb ik zelf ook het gevoel dat het een stuk gezellig is tussen de werkers. Super leuk!:) Als laatst wat er verandert was, was dat de kinderen geschoren werden en ze allemaal bijna helemaal kaal waren. Dat was ook weer even wennen, met zo weinig haar zien ze er dan ook al snel heel anders uit!

Deze week zijn Demi en Eva vertrokken naar het Noorden. Van te voren hebben we nog onze voetafdrukken achtergelaten op de muur bij Mums Care (foto staat op facebook).

Voor de kinderen hebben we nog medicijnen gekocht. Veel kinderen hebben bloedarmoede. Op voorwaarde dat ze vaker groente en fruit gaan krijgen hebben we deze medicijnen gekocht. Tot nu toe hebben ze zich er best goed aangehouden, dus hopelijk blijft dat zo :). Later die week zijn we nog naar Westhill gegaan (groot supermarkt in Accra) hier hebben we wat spulletjes gekocht voor de huismoeders, voor ons en donuts voor alle kinderen! Bijna niemand van de kinderen kende het, ze vonden het wel allemaal suuuper lekker!

Een oud vrijwilliger is ook nog langs gekomen die gespronsoort werd en aan kwam met wel 20 koffers!! Allemaal nieuwe kleren, schoenen, medicijnen en snoepgoed! Deze dagen zijn ze even lekker verwend! Ook de laatste avond dat ze er was had ze voor de kinderen dansers en muzikanten (drummers etc.) uitgenodigd. Deze groep heeft voor ons gedanst en de kinderen zeker vermaakt, later gingen de kinderen en iedereen ook mee doen! Ik heb de hele show met een lach op mijn gezicht gezeten. De kinderen hadden het zo naar zijn zin! En ook de huismoeders en socialworkers iedereen danste vrolijk mee! Dansen is hier echt super leuk, iedereen kan het zo goed. Je staat echt voorschut bij die kinderen van 10 haha. Dansen en ritme zit echt in ze! Soms namen we in de avond onze box mee met muziek en gingen we dansen met de kinderen, iedereen deed altijd erg enthousiast mee. Echt zo tof!! Na het feestje van Sezi kregen alle kinderen ook rijst met een stukje vlees.. Toevallig was onze koe die we daarvoor een tijdje als "nieuwe huisdier" hadden de volgende dag weg, haha.

Op school hadden ze voor de vakantie hun examens gedaan. Normaal in de les heeft alleen de leraar een boek en dan schrijft de leraar telkens dat op het bord en schrijven de kinderen het over in hun schrift (of de leraar schrijft het voor iedereen in de lage klassen). Bij de examens ging het daarentegen best profesioneel! Iedereen kreeg een uitgeprint A4tje met daarop het examen erop. Het examen maken ging alleen niet al te serieus, iig tot aan mijn klas nog niet. Sommige dingen werden of heel duidelijk benadrukt of zelfs gewoon voorgezegt. En alsnog kunnen kinderen iets heeel anders op schrijven, haha.

Ook heb ik mijn haar laten doen! Dit hadden Nina(2x) en Demi al gedaan, dus heb ik toch maar besloten om het ook te doen. Misschien heb je fotos ervan al gezien op facebook. Hier is dat heel gebruikelijk en leuk vonden ze het zeker! Ik heb zelf erg dun haar, dus had 3 paar extensions nodig, zwart met bruin had ik gedaan. Nou dan is je hoofd in opeens een stuk zwaarder! Ik heb er wel veel complimenten over gekregen en was er best blij mee!

Ons volgende weekendje weg zijn ik en Nina naar Krokrobite geweest. Hier zijn we naar een paar clubs geweest, nieuwe vrienden gemaakt en gerelaxt op het strand en... er was een zwembad! Eindelijk nu na 8 (!) hele weken kwam ik eindelijk bij een zwembad :). Hier zijn we de hele dag ongeveer geweest en het was top!

Op 7 december waren hier de verkiezingen. Het ging voornamelijk tussen de NDC (Is al 8 jaar aan de macht) en de NPP. NPP wil verandering, samenwerking met het buitenland en komt op voor het arme Noorden. In Senya en iedereen die wij kende was voor NPP, en wij deden natuurlijk met ze mee! Toen ongeveer 3 dagen daarna duidelijk was dat de NPP echt 100% zeker had gewonnen, was iedereen super blij, met veel dans, muziek en feest! Bij ons in het weeshuis rende iedereen naar buiten op het voetbalveld en gingen we met ze alle dansen en zingen (leek soort high school musical hahah).

Omdat het bijna kerst is hebben we een kerstboom gekocht voor het weeshuis! Het is een kunstkerstboom dus die kunnen ze elk jaar weer gebruiken :). Ook hebben we kerstballen en slingers en hebben de kinderen ook dingen geknutseld om in de boom te doen! (Die geknutselde spullen vonden ze zelf wat leuker dus dat hadden ze er ook al meteen weer uitgehaald haha).

Zondag 11 december kwam mijn broer aan in Ghana! Super leuk. Om 3.30 in de taxi om hem optehalen, beetje vroeg, maar heb ik voor je over hoor ahha. Hij was de eerste dagen bij mij, we zijn naar het dorpje geweest en naar de kerk op zondag ochtend en heb hem het weeshuis laten zien, de kinderen vonden het ook erg leuk, zo'n grote jongen opeens! Vervolgens ging hij paar dagen surfen ergens anders en zijn vriendin kwam de 18de hun hebben gereisd en dan zagen we elkaar weer op de 24ste toen mijn ouders en zusje kwamen in Ghana:). Echt super leuk dat ze kwamen, leuk om ze weer te zien en hun alles hier te kunnen laten zien.

De ouders van Nina kwamen de 12de aan in de avond! Met hun hebben we de laatste week in mums care gehad! Deze laatste week was erg druk met dingen regelen en doen met en voor de kinderen! De laatste volle dag hebben we allemaal Nederlandse spelletjes met de kinderen gedaan (de spullen hadden de ouders van Nina meegenomen). Zo gingen we snoep en koek happen met spekjes en hollandse peperkoek haha en zaklopen in een sinterklaas zak. Ook hadden we voor alle kinderen een kerstkaartje geschreven! Even wat werk maar wel erg leuk:). De laatste dag hebben we voor de lunch gezorgd! Voor iedereen pannenkoeken gebakken met appel erin (wat sommige niet begrepen en dachten dat dat eruit gehaald moest worden haha) en voor iedereen 2 plakjes brood met chocopasta, hier eten ze dat nooit als maaltijd dus super lekker!

Vrijdag 16 december hebben we in de ochtend afscheid genomen van iedereen, de kerstkaarten uitgedeeld met een stroopwafel erbij, die mijn broer mee had genomen! Om 10 uur werden we opgehaald en zijn we met zijn allen (Nina, haar ouders en ik) naar capecoast gegaan. Vond het wel erg jammer om doei te zeggen bij het weeshuis. Ik heb er 2.5 maand gezeten en dan heb je best een band opgebouwd met die kinderen. Het was een erg leuke tijd hier en ben erg blij dat we veel hebben kunnen doen voor de kinderen en weeshuis! Het was ook erg leuk met de andere Hollandse vrijwilligers, waar we samen veel lol mee hebben gehad! Dankjewel Eva, Demi en Nina :). Hoop jullie snel weer te zien als we allemaal weer in Nederland zijn!

Veel liefs uit Ghana xxx

Ps. Ik zal fotos op facebook zetten! Dat gaat een stuk makkelijker en sneller dan via deze site.

Pps. Sorry dat het waarschijnlijk heel punterig is verteld en niet echt een verhaal is. Maar anders werd het verhaal nog veel langer. Is uiteindelijk toch wel heel veel om te vertellen wat je hier in 2 maanden tijd gedaan hebt ;)! Tot snel ?

Mijn project in Ghana!

Hey allemaal! Ik zit nu al ongeveer 2.5 week op mijn project. Heb al best veel gedaan en veel indrukken! Ik zal beginnen bij het begin;). De eerste dag: Na gedag zeggen tegen mijn gastgezin voor de eerste paar dagen en daarna een lange reis in de auto, kwam ik op woensdag aan bij mijn project! Ik kreeg hier meteen een rondleiding van de andere vrijwilligers die hier al zaten, nina Eva en Sarah. Ik werd hier ook al meteen door de kindjes met open armen ontvangen, allemaal knuffelen, hand vast houden en wouden mijn naam weten enz, ze vonden het erg leuk een nieuwe vrijwilliger! Super schattige kindjes zijn het:). Wij verblijven hier in een soort vrijwilligershuis/gastgezin, dat naast het weeshuis zit samen met de school (dat is op het zelfde terein). We zitten in een soort gastgezin met Felicia, zei is de eigennaar van het huis en onze gastmoeder Deborah (en zoontje), die ons eten maakt en erg betrokken is voor ons. Op het weeshuis zitten er nu 59 kindjes. En op de school dik 100 kinderen in totaal (ook nog kinderen van het dorp). Er zijn voor dit weeshuis 2 huismoeder, Ruth en Rebecca. Ruth is degene die de jongens in de gaten houdt en helpt, kookt en wast.  Rebecca is de moeder van de meisjes (plus het jongste jongetjes (Benji) zit ook bij de meisjes). Ook zijn er 2 sociale workers, Hettie en Chris. Die alle administratie bijhouden, zorgen voor nieuwe spullen en meer regelen voor het weeshuis. Donderdag begon mijn eerste echte dag. De normale dagindeling is hier alsvolgt: We staan iets voor 6 uur op, vervolgens gaan we meteen de kindjes wassen. 2 van ons helpen bij de jongens en 2 gaan naar de meisjes. Na het douchen met een emmer worden ze ingesmeerd met een soort huidcreme (denk om droge huid te voorkomen). Als degene die hulp nodig hebben klaar zijn gaan we even met de kids knuffelen, om ongeveer 7.15 is het ontbijt voor de kinderen klaar en zetten wij het op de tafels. De kinderen eten in de ochtend een soort pap, wat bestaat uit meel en water met een beetje zout, suiker en een klein beetje melkpoeder (soms ipv meel maïspoeder). Hierna gaan we zelf ontbijten. De kinderen gaan naar hun klas en gaan wij Ruth en Rebecca helpen met kleren wassen en de afwas. Als Ruth Sweet Bad maakt, dit zijn een soort stevigere oliebollen krijgen wij altijd een warme (heerlijk). Om 12.00 hebben we lunch en smiddags doen we weer de afwas van de lunch van de kids. Om 15.00 is de school uit en kunnen we een spel ofzo doen. Hierna helpen we de kindjes weer met douchen en om 17.00 uur hebben we avondeten. Na het avondeten gaan we nog met de kinderen spelen/zingen/knuffelen. Om 19.30 gaan alle kinderen samen bidden en dan naar bed. Wij gaan dan meestal nog even buiten zitten en een potje kaarten ofzo. Dan lekker (koud) douchen en naar bed. Naast deze planning hebben we ook veel andere dingen nog gedaan. Zo zijn we al paar keer naar het dorpje geweest, is ongeveer 20 min lopen. Dit is een lange straat met allemaal tentjes aan de zijkanten en de straat loopt naar de zee toe. Aan het einde van de straat is een soort kleine kasteel waar je super mooi uitzicht hebt op de zee en een strandje met allerlei vissersboten, waar we daarna ook even heen zijn gaan lopen. In het eerste weekend zijn we naar het strand gegaan, sunflower beach resort, ze zeiden al dat het een erg mooi strand was, maar dat was het ook zeker!!! Allemaal palmbomen en een (schoon) zandstrand. Hier hebben we geluncht, gezwommen en op het strand gelegen, heerlijk dagje. Ook zijn we zondag mee naar de kerk gegaan met de kinderen. De kinderen gaan 1 keer in de maand mee naar de kerk. Hier krijgen ze dan een soort les over de bijbel. Als ze naar de kerk gaan zien ze er allemaal super mooi uit. Alle kindjes hebben een nieuw setje aan als ze naar de kerk gaan, zoals een jurkje en nette kleren, echt super schattig zag het eruit! Heel lief om ze allemaal in hun mooie kleren te zien. Ook hebben we nog een haan gekocht, die Sarah  (een Zweeds andere vrijwilliger) rustig aan de poten vast mee naar huis nam. Dit had het weeshuis gevraagd of we die konden kopen zodat er kuikentjes kunnen komen Dinsdag: was de laatste avond voor Sarah. Deze avond zijn we nog langs confert, een meisje in de buurt gegaan. En daarna even naar de kinderen nog gegaan en toen gezellig buiten gezeten. Woensdag vertrok Sarah, zei ging vandaag naar het noorden toe, om daar nog voor een paar weken te kunnen helpen. Toen Tina Sarah kwam ophalen kwam er ook een nieuwe vrijwilliger, Demi, ook uit Nederland! We zijn nu dus met 4 Nederlandse vrijwilligers. Misschien niet erg goed voor ons Engels, maar wel leuk om te kunnen praten zonder dat de andere je verstaan haha. Cape coast! In het tweede weekend gingen we naar capecoast. Dit is een andere stad en was ongeveer 3 uur met de trotro. Vrijdag, de eerste dag zijn we naar Elmina geweest, Eva en  Nina hebben hier de Elmina castle bezocht en Demi en ik hielden het bij de winkeltjes en het strand. Contact maak je hier zo. We hebben direct nieuwe vrienden gemaakt die vroegen of we Savonds mee naar Oasis gingen (dit bleek de vrijdagavond uitgaansgelegenheid) toevallig hadden wij ook onze slaapplek geboekt bij Oasis. Kwam best goed uit dus. We hadden een kamer met 3 stapelbedden. Als we de deur openden stonden we bijna in de zee. Het was echt prachtig en dat voor 15 euro voor 2 nachten! Zaterdag 22-10 Om 06.00 weer wakker (standaard ritme al). Maar nu geen verplichtingen dus om 6.30 lagen we met z'n 4e in de zee haha:). Bij het restaurantje naast ons zijn we daarna gaan ontbijten. Heerlijk ontbijt gehad! Hierna heeft de gastheer aangeboden ons naar het trotro station te brengen. Hier hebben we de trotro naar Kakum national park gepakt. Dit is een regenwoud waar je doorheen kunt mbv touwbruggen op 40 meter hoogte. Helaas geen dieren kunnen spotten maar het uitzicht was prachtig en een beetje eng haha. Hierna nog een kleine wandeling door het woud gemaakt waarbij we uitleg kregen over de vele soorten bomen en hun (medische) werking. Het was een interessante tocht. Op weg naar huis zijn we bij monkeys sanctuary uitgestapt om een bezoekje te brengen. Dit is een apenopvang wat is opgezet door een Nederlander. Hij heeft ons veel verteld over hoe hij daar terecht is gekomen en wat hij er nu van vind. Hij woonde inmiddels 13 jaar in Ghana. Savonds hebben we gegeten bij een strandtent langs Oasis. Hier was ook een reggae feest. Zondag 23-10 Volgende ochtend (ofterwel 1,5 uur later) was het weer tijd om op te staan. We hebben een kasteel bezocht ofja dat was de planning. Maar na een wandeling om het kasteel besloten Demi en ik dat het strand toch ook wel prima zou zijn ipv 1,5 uur achter een gids aan lopen haha. Dus de rest van de dag op strand en in de zee en nog even naar de supermarkt geweest. Savonds weer een hele reis terug naar het weeshuis. En rond 10 uur waren we weer veilig thuis. In de afgelope week van maandag tot vandaag (vrijdag) zijn we nog naar het dorpje geweest om een paar spullen voor het weeshuis te kopen, zoals nieuwe Kammen en sponzen voor de afwas. Dinsdag zijn we met Tina mee naar haar weeshuis geweest. Tina heeft ook haar eigen weeshuis met een school erbij. Hier hebben wij een dagje mogen mee kijken hoe het hier allemaal gaat. Het is leuk om de verschillen te zien tussen de weeshuizen, hoe het daar gaat en wat er anders is. Woensdag, vandaag was Nina jarig!! Ook al vieren ze hier verjaardagen niet echt (best veel zullen niet eens weten wanneer ze jarig zijn) hebben wij er wel een erg leuke verjaardag van proberen te maken. We hadden wat eten en drinken gekocht voor de avond ervoor en haar verjaardag gevierd. De dag zelf hebben we gezorgd dat alle kinderen een balon kregen en kregen ze allemaal een stuk watermeloen. Ze vonden het super leuk ook gingen we nog spelletjes doen en dansen op de muziek. Ook ben ik deze dag begonnen met helpen op de school. Ik ga vanaf nu 2 dagen in de week helpen in de klas, op dinsdag en woensdag. Hier zit ik in groep 3, samen met een leuk enthousiaste leraar. Ik ben er nu 1 dag geweest het beviel me erg goed. Ik mocht ook meteen al zelf lesjes gaan geven. Wat ook super leuk is!.. is dat we morgen naar het strand gaan met ALLE kindjes!!! Dus de afgelopen dagen een schoolbus geregeld etc en dan nemen we morgen alle kinderen mee om lekker een middag te spelen en zwemmen:). Bedankt voor het lezen en de interesse in mijn blog! Ik zal ook wat foto's op mijn blog zetten, van een paar activiteiten, weekendjes, het project, de kinderen etc. Dus vind je het leuk kijk even ;) (ik zal ze er zo snel mogelijk op zetten!). Tot ziens. Xxx Ilse

Introductie dagen

Uhmm.. ja.. eigenlijk begon het helemaal niet zo top en leuk. Toen ik bij het vliegveld in accra aankwam en aan meerdere heb gevraagd, bleek het dat ik niet opgehaald werd door mijn organisatie. Iemand zal komen om mij op te pikken en te brengen naar mijn verblijf bij Tina. Na door verschillende mensen geholpen te worden (wat best wat kost), 2 uur gewacht te hebben en ondertussen heel veel mensen heb proberen te bellen (maar niemand nam op)... Ben ik met iemand meegegaan in een taxi naar een hotel. Het was allemaal niet heel chill en heeft ook veel geld gekost maarja. Na een paar keer nog bellen en smsen de volgende ochtend, kwam Tina samen met william (werker van Tina, chauffeur) mij ophalen bij het hotel.(Zij dachten namelijk dat ik op zondag aankwam ipv zaterdag)

De introductie dagen:

Ik werd gebracht naar het huis van Tina, Tina is degene van de organisatie hier in Ghana. De weg naar haar huis toe was al super mooi en leuk om te zien, je ziet zoveel nieuwe dingen en alles is anders. De straten, de huizen en het landschap! Veel straten zijn zandwegen met veel gaten in de weg, waar grote plassen water in zat aangezien het de afgelopen nacht hard had geregend. Langs de weg zie je allemaal soort tentjes en kraampjes waar ze vanalles verkopen, je hoeft hier geen vergunning te hebben om ergens iets te mogen verkopen, dus overal staat ook wel iets ongeveer.Na 2 uur kwamen we aan bij Tina's huis, in dit huis woonde ik samen met een mevrouw, Tina zelf, 2 kinderen, 10 honden waarvan 7 kleine puppy's:) erg schattig (en mijn schoenen vonden ze ook wel meer dan geweldig haha)!De eerste dag heb ik eigenlijk vooral uitgerust en nog een wandeling met Dennis gemaakt (werker van Tina) hij heeft me verschillende dingen laten zien en we zijn naar een soort grote rots gegaan wat een erg mooi uitzicht punt was. Ook was het erg chill dat hij goed Engels kon!Toen ik terug kwam gingen we eten, nouja ik ging eten. Hier eet eigenlijk niemand tegelijk en iedereen eet ergens anders, best raar maar ook wel grappig. Ik kreeg rijst met kip en watermeloen:). Het is best wel onhygiënischer dat kun je best merken, maarja daar wen ik wel aan haha. Ook was het wel grappig dat als ik mijn bord terug kwam brengen, de kinderen: Tina (kleine tina) en Seth, elk klein dingetje wat ik over had gelaten nog verder op gingen eten. Dus ook nog mijn kip verder afkluiven haha. Na het helpen met afwassen ging ik douchen, wat best vreemd is met alleen een emmer, haha maar opzich prima.

Op maandag kreeg ik eerst van francisca (de dochter van Tina) een paar lessen. Over hoe het hier hier is en de verschillen en hoe je er mee om moet gaan en alles. En hierna heb ik van Dennis nog wat Twi geleerd, dit is de bevolkings taal. (De meeste kunnen ook gewoon Engels hoor ;)). Hierna zijn we naar strand gegaan, een mooi strand met allerlei vissersbootjes. Op dit strand heb ik een djembe les gekregen en een typisch ghanees gerecht, redred, gekregen. Het was erg lekker! (Gefrituurde banaan met soort bonen prut erbij haha).Na het strand gingen we naar het winkelcentrum, hier moest Dennis (van Tina) nog stemmen voor de nieuwe president van Ghana. Aangezien dit best lang duurde gingen Tina en William met de auto alvast terug naar huis en ben ik met Dennis in een trotro naar het huisje gegaan. Dennis voelde zich erg schuldig dat we in de trotro terug moesten. Maar ik vond het busje eigenlijk echt super leuk. Het is een soort busje, best krap en er passen echt altijd meer mensen in;)!Toen ik terug kwam heeft Dennis me al meteen geholpen met mijn visum te verlengen. Hierna gegeten en geholpen met het afwassen wat ze echt super leuk vinden als je dat doet!

Dinsdag: vandaag gingen we naar accra, hier zijn we eerst naar een soort "binnenmarkt" geweest, een soort groot huis met allemaal gangpaden met allerlei kleine winkeltjes (liet me erg aan de soek in Oman denken :), erg leuk dus). Hierna zijn we nog naar een andere grote markt geweest. Allerlei kleine kraampjes en ze verkopen echt vanalles! Erg druk was het, maar wel erg mooi!Op de terugweg zijn we nog een keer naar de supermarkt gegaan, voor reinigingsmiddel, cadeau voor mijn gastgezin bij mijn project en geld gepind.Bij elk stoplicht en file, komen er tussen de auto's door allerlei verschillende mensen lopen, met grote manden boven hun hoofd om dingen te verkopen (echt bij elk stoplicht!) Super mooi om te zien.Op de terug weg hebben we dan ook langs de weg in de auto wc papier gekocht, dat was namelijk ook een stuk goedkoper zeiden ze.Toen ik terug kwam heb ik nog geholpen met het eten koken en in de keuken gezeten bij de huisvrouw. Zij hebben best een mooi huis maar zit gek genoeg altijd, de hele dag ongeveer alleen maar in de keuken, die echt niet het mooist (en schoonst) van alles is haha!Na gehoord te hebben van Tina dat ze me allemaal erg aardig vinden en heel blij zijn dat ik hier ben, was ik erg opgelucht en blij. Aangezien ze niet heel goed Engels kon is het moeilijk te verwachten wat ze van je vind. Maar het was erg leuk om te horen dat ze wel erg blij met me waren in ieder geval.

Morgen ga ik naar het project waar ik de komende maanden tot kerstvakantie zal zitten! Heb er zin in en ben erg benieuwd :)!!

(Ben er nu eigenlijk al een tijdje maar ben niet zo snel met een nieuw verhaal schrijven haha sorry! Volgende komt er aan)

Engeland en naar afrika!

Hey allemaal!!

Dit is mijn blog waar ik de komende maanden jullie zoveel mogelijk op de hoogte ga proberen tehoudenover mijn reis naar Afrika:).Ikhad hier ook over verteld op mijn facebook, die sommige van jullie wel al gelezen heeft (ik heb hem nu ook hier op deze blog gezet voor de mensen die hem nog willen lezen.)

Ik zit nu op het vliegveld in Barcelona, en vlieg straks om 17.50 verder naar Accra (de hoofdstad van Ghana)!!
Ik heb er echt super veel zin in en ben benieuwd naar alles wat gaat komen.
Op deze blog zal ik jullie wat dingen vertellen hoe het er is en hoe het gaat.
Ik ben helemaal niet zo goed in verhaaltjes schrijven, dus ik zeg nu alvast sorry voor de eventueele kromme zinnen, spelfouten en andere fouten.
Ik weet dus ook niet hoelang deze verhaaltjes zullen zijn en hoe vaak ik er iets op zal zetten, maar ik ga zeker mijn best doen om jullie zoveel mogelijk op de hoogte houden :).

Het begin van mijn reis was eigenlijk al begonnen, ik ben namelijk zoals sommige misschien al weten op 11 september voor 3 weken naar Engeland geweest. Ik zat hier in Bournemouth, dat ligt aan de zuidkust van Engeland. Ik zat hier in een super leuk en vriendelijk gastgezin!
Met mijn gastgezin ouders: Jodie en Chris, driesuper lievekinderen van 5, 8 en 9 en ook nog 2 andere hele aardigestudenten die ookin hetzelfde gastgezin zaten! Druk maar echt super leuk en altijd gezellig!!
Hier inEngelandging ik door de weeks elke dag naar school en heb ik buiten school ook nog veel plekken bezocht met vrienden en was het ookaltijd weer leuk om weer thuis te komen in mijn leuke gastgezin. Ik ben hier heen gegaan om mijn Engels te verbeteren, aangezien ik in Afrika vooral Engels moet gaan praten en ook misschien in mijn volgende project, in Noord Ghana Engels les ga geven. En natuurlijk voor mijn vervolgstudie, altijd handig haha.
In ieder geval deze 3 weken waren echt super leuk, veel geleerd nieuwe vrienden gemaakt en leuke dingen gedaan:). (Thank you all so much!!!)

Vanavond kom ik aan in Accra, ik heb eerst ongeveer 3 introductiedagen en daarna ga ik naar mijn project. Mijn eerste project is in Zuid Ghana en heet Mums Care, dit is een kindertehuis. Hier blijf ik tot aan de kerst vakantie. Daarna ga ik naar het noorden van Ghana, waarvan ze zeggen dat het daar een stuk armeris en daarna ga ik nog naar Gambia:) super leuk allemaal!(8 maanden in totaal ongeveer)

Als jullie vragen hebben stel ze vooral of als jullie meer willen weten:) Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden om te lezen over mijn ervaringen! Ik ben er nu in iedergevalal bijna:)!! Ik heb er super veel zin in.
Er zijn al twee andere meisjes bij mijn project, Nina en Eva!
Super leuk om ook al hun blog te kunnen lezen over hoe het daar is en gaat, maar over een paar uurtjes ben ik er zelf!

Tot ziens,
Xx Ilse