Hey hey allemaal!

Zo haha dat is wel echt weer super lang geleden! Sorry dat ik ondertussen al 2.5 maand niets van me heb laten horen :$ maar aangezien er nu al veel is verandert dacht ik om toch maar even een verhaaltje te schrijven zodat jullie een beetje weten hoe het hier is.

Ondertussen ben ik al klaar met mijn eerste project bij Mums Care, een weeshuis samen met een school. Hier ben ik 2.5 maand als vrijwilliger geholpen bij een super leuk project waarvan ik kan zeggen dat er in deze maanden veel is veranderd en verbeterd :). We hebben verschillende dingen geregeld, met de kinderen gedaan en gezien.

Zo zijn we 2 keer naar het strand geweest met alle kinderen, hiervoor hebben we een busje geregeld en zijn met alle kinderen en de andere vrijwilligers naar het strand gegaan. Het was even proppen maar dan toch uiteindelijk met zijn 50en in het busje (bedoeld voor ong 16) en gaan, de kinderen hadden het super naar hun zin! :)

Ook heb ik in deze maanden nog paar keer lesgegeven. Super leuke kindjes en ze waren erg lief. Alsnog ging het niet altijd even soepel aangezien mijn leraar regelmatig niet aanwezig was, waardoor ik het alleen moest doen. Wat soms best vermoeiend is en ook niet altijd even vlekkenloos gaat, aangezien ze hier goed weten dat blanken niet slaan, dus hierdoor niet altijd luisteren. Ik hielp niet alle dagen in de week met lesgeven (Sommige dagen hielp ik alleen voor het weeshuis) en dan zaten de kinderen dus gewoon een paar dagen zonder leraar en deden ze niets, best apart. Na een tijdje werd dit gelukkig wel opgelost, de klassen 2 en 3 werden samen gevoegd. Mijn leraar was onderhand ontslagen. Totdat ik weg ging was er nog geen nieuwe leraar, ze beloven constant dat die snel komt. Hopelijk is die er na de kerstvakantie er wel! We zullen het zien.

In het weeshuis hielpen we soms mee met het eten koken. Zo hebben we een keer tomatensoep voor alle kinderen gemaakt, spagetti en de laatste dag pannenkoeken voor iedereen gemaakt. Mooi om te zien dat die kinderen het erg leuk en lekker vinden om andere dingen te krijgen aangezien ze vaak het zelfde hebben. En geloof me, koken voor een heel weeshuis is best zwaar en veel werk! Maar als je ziet hoe blij de kinderen er mee waren, was het de moeite zeker waard. Wanneer we hadden gekookt, gingen we natuurlijk ook mee eten met de kinderen. (normaal eten wij ergens anders). Super leuk om met die kindjes mee te eten! Ookal eten sommige niet super smakelijk haha.

Buiten de keren dat wij eten gemaakt hadden, hebben we ook nog een paar keer gewoon met de kinderen meegegeten, want dat is altijd erg gezellig en leuk.

Als de kinderen vrij waren, in weekenden, vakantie of na schooltijd hebben we zo veel mogelijk geprobeerd om leuke dingen te doen met de kinderen. Zo hebben we vaak geknutseld en getekend met de kinderen of spelletjes gedaan zoals puzzelen en twister. Ook hebben we een groot 5 kamp met de kinderen georganiseerd. We waren toen een tijdje met 6 vrijwilligers (Demi, Eva, Nina, ik en voor een paar weken waren Connie en Evelyn er, oud vrijwilliger die weer terugkwam met haar moeder, het was een super leuke tijd met hun!:))

Iedereen had zijn eigen groep en ging daarmee alle spellen bij af. Zo was er voetbal (2x), een hindernis baan, touwtje springen en een kringspel. De kinderen waren erg enthousiast. Dit zeskamp hadden we super leuk afgesloten met een waterballonnen gevecht!!

In de weekenden zijn we soms gaan reizen! Super leuk om ergens heen te gaan en andere dingen van het land te zien! Zo zijn we al een keer naar capecoast gegaan. Ons volgende weekendje was naar cape three point. Ookal was dit best ver en moeilijk te bereiken, was het erg leuk en een mooi plekje. De eerste nacht verbleven we in Beyin een super mooi plekje aan het strand. Hier zijn we naar Nzulezo een dorp op palen boven een meer gegaan. Dit dorp kon je alleen bereiken via het water, na anderhalf uur op een kano wat al een super mooie tocht was, waren we er. Naast een basisschool een paar kleine winkeltjes en huizen van de bewoners, was er niet heel veel. Voor middelbare school/universiteit of als je bijv naar het ziekenhuis ging, moet je via een kano weer terug naar het platteland. In de avond gingen we naar ons volgende verblijf bij escape three points. Dit was iets moeilijker te bereiken dan wij dachten en een behoorlijk slechte weg (waar we ook een tijdje stilstonden doordat de auto kapot ging in the middle of nowhere). De volgende dag hebben we na het ontbijt met een gids een wandeling naar de vuurtoren gemaakt. Eerst over het strand, vervolgd door een mooi bos en vervolgens in een dorpje en daarna het pad naar de vuurtoren en een super mooie klif. Op de vuurtoren kon je mooi de drie punten zien uitsteken (capethreepoints) dit was ook het aller zuiderlijkste puntje van Ghana :)

Nadat we terug kwamen van ons weekendje kwam er een heftige week en is er veel gebeurd. Deze week zijn we met meerdere kinderen naar het ziekenhuis gegaan die malaria hadden. De meesten waren al een paar dagen ziek heel warm en overgeven, in totaal waren er 5 kinderen die we naar het ziekenhuis hebben gebracht en malaria bleken te hebben. Dit was erg heftig dus! Gelukkig zijn ze hier in ziekenhuizen al best ver met het bestrijden tegen malaria, dus het gaat nu gelukkig allemaal weer goed met ze. Ook zijn we er achter gekomen dat alles niet heel eerlijk verloopt. De baas van hier verdiend een hele hoop geld. En onze huismoeder (die dus voor haar werkt) doet een hele hoop en krijgt daarintegen heel slecht betaald en wordt slecht behandeld. Ze zat er helemaal doorheen en wilde graag vertrekken. Gelukkig heeft ze ons in vertrouwen genomen en verteld wat er allemaal aan de hand was.

Ook hadden we deze week een project opgestart voor het jongetje Jaw. Anderhalf jaar geleden is hij naar dit weeshuis gebracht. Jaw is gehandicapt en heeft een grote ontwikkelingsachterstand. Wij wilden Jaw graag helpen en zijn een gesprek aangegaan met de schoolhoofd Grace en socialworker Hettie. Tijdens dit gesprek is ons verteld dat Jaw eigenlijk niet echt gehandicapt is. Hij is geboren als een normaal jongetje maar vanaf zijn geboorte tot zijn 7e levensjaar opgesloten, mishandeld en misbruikt. Hierdoor heeft hij dus een enorme achterstand. Dit verhaal kwam bij ons erg hard aan. Aangezien Jaw maar ook een paar andere kinderen hier niet mee kunnen met de rest en weinig vooruitgang hebben/flink achter lopen, zijn wij bezig geweest met het zoeken van een special needs teacher samen met hulp van 2 oudvrijwilligers die al een sponsoractie op hadden gezet voor Jaw. Deze teacher zal 3 dagen in de week aan de slag gaan met Jaw, een autistische jongen en een paar met een lichamelijke of sociale beperkingen. We hebben al kennis met hem gemaakt en zoals het lijkt begint hij in de week van 9 januari! Tevens zijn we ook gaan zorgen voor een nieuwe huismoeder voor de jongens. De meiden hebben hun eigen huismoeder. De jongens hebben alleen Ruth (de kok), die hun was doet en af en toe helpt. Verder hebben ze de vrijwilligers, maar die komen en gaan steeds weer. Het is beter om een vaste huismoeder te hebben, waar ze op kunnen bouwen en zich aan kunnen hechten.

Ook hebben we bedacht om alle kinderen een keer mee te nemen naar het dorpje in Senya. Aangezien de kinderen niet vaak buiten het weeshuis komen is dit super leuk voor hen! Elke week zijn we 2/3 keer naar het dorpje geweest met een groepje van +/- 7 kinderen. Hier kregen ze dan een koekje, wat te drinken en meestal ook nog wat erbij. We liepen met de kindjes naar het kasteel aan het einde van het dorpje, dronken daar wat en genoten van het uitzicht op de zee. Ook was daar een strandje waar ze als wilden konden spelen in het water! :)

Ons volgende weekendje weg was naar het Volta Gebied. Helaas had Demi op het laatst af moeten zeggen, aangezien we veel gingen klimmen en lopen en ze een enkelblessure heeft. Omdat het ver weg was zijn we donderdag ochtend al vertrokken. Rond 4 uur kwamen we aan in Ho. Vervolgens zijn we enthousiast naar een hotel in de buurt gegaan waar ze een zwembad hadden!! Toen we daar aankwamen bleek het zwembad gesloten te zijn ://. Ik verheugde me er heel erg op en had al 6 weken niet gezwommen in een zwembad!! Je snapt dat dan voor mij de teleurstelling van het niet kunnen zwemmen erg groot was! :( Maar weer terug naar ons hotel gegaan. Helaas werkte het water niet, dit hebben ze proberen te maken en de kraan vervolgens open laten staan zodat ze wisten wanneer die aan ging ofzo. In de nacht ging deze dus aan. Ze hadden op de deur geklopt om te zeggen dat we de kraan dicht moesten maken. Helaas werd ik niet wakker en stond de volgende ochtend een behoorlijke plas water in mijn kamer haha oepsss... De 2de dag zijn we naar amedzofe gegaan. Dit is het hoogste dorp van Ghana, hier hebben we de mount Gemi beklommen en naar een waterfall gelopen. Later zijn we met de motor naar een monkeys sanctuary gegaan. Vervolgens zijn we doorgegaan naar Kpando, waar de pottenbakkers waren. De derde dag zijn we weer vroeg opgestaan en een taxi gepakt naar de mount afadjato (hoogste berg van Ghana). De chauffeur wilde wel wachten ookal waren we misschien pas om 2 uur terug. Dus zijn wij begonnen met de tour. De gids deed dit op zijn slippers en zei dat hij hem in 15 min op kan lopen en in 5 min eraf. Nou dat leek ons echt super gevaarlijk, het was echt super stijl en er lagen een hoop stenen! Wij deden er al dik een uur over om de top te bereiken. Hier aangekomen wees onze gids een andere berg aan en vertelde dat die in Togo lag (een buurland van Ghana). Het leek ons super leuk om daar ook officieel geweest te zijn. Dus mount afadjato weer af gelopen. Onze gids (Lucky was zijn naam, echt leuk haha) moest wel even zijn andere schoenen aan doen, naar het dorpje terug gerend en vervolgens kwam die weer terug met nogsteeds slippers, maar nu waren het teenslippers haha. Op naar de volgende berg. Nou deze was een stuk heftiger en stijler dan hij vertelde. De heenweg waren we ook alleen maar bezig met hoe gaan we hier in vreedesnaam nog vanaf komen, sommige stukken waren echt zeer eng, kleine paden langs een mooie afgrond heel chill... Toen we boven waren was het al bijna 2 uur dus had de gids de chauffeur maar gebeld dat hij kon vertrekken. Aangekomen in Togo had Lucky 2 motors geregeld die ons naar het volgende dorpje bracht. Het was meteen te zien eigenlijk dat we in een ander land waren, ze spraken hier een andere taal, frans en ook moesten we meteen geld wisselen. In Togo zijn we nog een tijdje geweest en langs een koffieplantage geweest, om 16.45 zijn we weer gestart aan onze terug weg. Na een best enge en in het donker lopende terugreis kwamen weer terug bij de receptie. Daar aangekomen zagen we dat onze (niet echt blije) chauffeur er nog steeds was, omdat hij al had gewacht (tot de eerste keer dat we belde) wou hij daar wel zijn geld voor. Nouja wat meer betaald en gelukkig heeft hij ons weer terug gebracht naar het hotel. Dood op waren we!! De laatste dag in Volta zijn we nog naar de Wli waterval geweest, de hoogste waterval van Ghana. Super mooi was dit. Vervolgens namen we weer de lange terugreis terug naar Senya. Helaas was deze terugreis niet heel leuk. Mijn mobiel was namelijk gestolen tijdens het overstappen naar de volgende trotro in de stad Kasoa. Dichtbij zat gellukig een politie bureau en daar hebben we aangifte gedaan. Blijkbaar stikte het van de criminelen op die plek. Achter de balie waren nachtcellen, dit was een hok van 2 bij 3 ong. Het was een erg klein, stinkend en donker hok en er zaten heel wat mensen in echt best creepy! Helaas ligt deze mobiel nu dus ergens in Ghana. Gellukig kwam mijn broer over 3/4 weken dus even zonder en dan kon hij mijn oude mobiel meenemen.

De volgende dag terug in Senya was er behoorlijk wat verandert! Als eerst is onze huismoeder weggegaan, ze kon het niet meer aan en kon niet meer wachten tot het einde van de maand. Ze moest zoveel en werd slecht behandeld. Toen zei weg was gegaan werd ze ingeruild door wel 4 nieuwe werkers... Ook was de nieuwe huismoeder voor de jongens gekomen! Ze is nog best jonge vrouw en heeft een kindje van iets meer dan 1 jaar. Ze had hier al eerder gewerkt, dus de kindjes en andere huismoeders kende haar en vonden het erg leuk. Sinds zei er is heb ik zelf ook het gevoel dat het een stuk gezellig is tussen de werkers. Super leuk!:) Als laatst wat er verandert was, was dat de kinderen geschoren werden en ze allemaal bijna helemaal kaal waren. Dat was ook weer even wennen, met zo weinig haar zien ze er dan ook al snel heel anders uit!

Deze week zijn Demi en Eva vertrokken naar het Noorden. Van te voren hebben we nog onze voetafdrukken achtergelaten op de muur bij Mums Care (foto staat op facebook).

Voor de kinderen hebben we nog medicijnen gekocht. Veel kinderen hebben bloedarmoede. Op voorwaarde dat ze vaker groente en fruit gaan krijgen hebben we deze medicijnen gekocht. Tot nu toe hebben ze zich er best goed aangehouden, dus hopelijk blijft dat zo :). Later die week zijn we nog naar Westhill gegaan (groot supermarkt in Accra) hier hebben we wat spulletjes gekocht voor de huismoeders, voor ons en donuts voor alle kinderen! Bijna niemand van de kinderen kende het, ze vonden het wel allemaal suuuper lekker!

Een oud vrijwilliger is ook nog langs gekomen die gespronsoort werd en aan kwam met wel 20 koffers!! Allemaal nieuwe kleren, schoenen, medicijnen en snoepgoed! Deze dagen zijn ze even lekker verwend! Ook de laatste avond dat ze er was had ze voor de kinderen dansers en muzikanten (drummers etc.) uitgenodigd. Deze groep heeft voor ons gedanst en de kinderen zeker vermaakt, later gingen de kinderen en iedereen ook mee doen! Ik heb de hele show met een lach op mijn gezicht gezeten. De kinderen hadden het zo naar zijn zin! En ook de huismoeders en socialworkers iedereen danste vrolijk mee! Dansen is hier echt super leuk, iedereen kan het zo goed. Je staat echt voorschut bij die kinderen van 10 haha. Dansen en ritme zit echt in ze! Soms namen we in de avond onze box mee met muziek en gingen we dansen met de kinderen, iedereen deed altijd erg enthousiast mee. Echt zo tof!! Na het feestje van Sezi kregen alle kinderen ook rijst met een stukje vlees.. Toevallig was onze koe die we daarvoor een tijdje als "nieuwe huisdier" hadden de volgende dag weg, haha.

Op school hadden ze voor de vakantie hun examens gedaan. Normaal in de les heeft alleen de leraar een boek en dan schrijft de leraar telkens dat op het bord en schrijven de kinderen het over in hun schrift (of de leraar schrijft het voor iedereen in de lage klassen). Bij de examens ging het daarentegen best profesioneel! Iedereen kreeg een uitgeprint A4tje met daarop het examen erop. Het examen maken ging alleen niet al te serieus, iig tot aan mijn klas nog niet. Sommige dingen werden of heel duidelijk benadrukt of zelfs gewoon voorgezegt. En alsnog kunnen kinderen iets heeel anders op schrijven, haha.

Ook heb ik mijn haar laten doen! Dit hadden Nina(2x) en Demi al gedaan, dus heb ik toch maar besloten om het ook te doen. Misschien heb je fotos ervan al gezien op facebook. Hier is dat heel gebruikelijk en leuk vonden ze het zeker! Ik heb zelf erg dun haar, dus had 3 paar extensions nodig, zwart met bruin had ik gedaan. Nou dan is je hoofd in opeens een stuk zwaarder! Ik heb er wel veel complimenten over gekregen en was er best blij mee!

Ons volgende weekendje weg zijn ik en Nina naar Krokrobite geweest. Hier zijn we naar een paar clubs geweest, nieuwe vrienden gemaakt en gerelaxt op het strand en... er was een zwembad! Eindelijk nu na 8 (!) hele weken kwam ik eindelijk bij een zwembad :). Hier zijn we de hele dag ongeveer geweest en het was top!

Op 7 december waren hier de verkiezingen. Het ging voornamelijk tussen de NDC (Is al 8 jaar aan de macht) en de NPP. NPP wil verandering, samenwerking met het buitenland en komt op voor het arme Noorden. In Senya en iedereen die wij kende was voor NPP, en wij deden natuurlijk met ze mee! Toen ongeveer 3 dagen daarna duidelijk was dat de NPP echt 100% zeker had gewonnen, was iedereen super blij, met veel dans, muziek en feest! Bij ons in het weeshuis rende iedereen naar buiten op het voetbalveld en gingen we met ze alle dansen en zingen (leek soort high school musical hahah).

Omdat het bijna kerst is hebben we een kerstboom gekocht voor het weeshuis! Het is een kunstkerstboom dus die kunnen ze elk jaar weer gebruiken :). Ook hebben we kerstballen en slingers en hebben de kinderen ook dingen geknutseld om in de boom te doen! (Die geknutselde spullen vonden ze zelf wat leuker dus dat hadden ze er ook al meteen weer uitgehaald haha).

Zondag 11 december kwam mijn broer aan in Ghana! Super leuk. Om 3.30 in de taxi om hem optehalen, beetje vroeg, maar heb ik voor je over hoor ahha. Hij was de eerste dagen bij mij, we zijn naar het dorpje geweest en naar de kerk op zondag ochtend en heb hem het weeshuis laten zien, de kinderen vonden het ook erg leuk, zo'n grote jongen opeens! Vervolgens ging hij paar dagen surfen ergens anders en zijn vriendin kwam de 18de hun hebben gereisd en dan zagen we elkaar weer op de 24ste toen mijn ouders en zusje kwamen in Ghana:). Echt super leuk dat ze kwamen, leuk om ze weer te zien en hun alles hier te kunnen laten zien.

De ouders van Nina kwamen de 12de aan in de avond! Met hun hebben we de laatste week in mums care gehad! Deze laatste week was erg druk met dingen regelen en doen met en voor de kinderen! De laatste volle dag hebben we allemaal Nederlandse spelletjes met de kinderen gedaan (de spullen hadden de ouders van Nina meegenomen). Zo gingen we snoep en koek happen met spekjes en hollandse peperkoek haha en zaklopen in een sinterklaas zak. Ook hadden we voor alle kinderen een kerstkaartje geschreven! Even wat werk maar wel erg leuk:). De laatste dag hebben we voor de lunch gezorgd! Voor iedereen pannenkoeken gebakken met appel erin (wat sommige niet begrepen en dachten dat dat eruit gehaald moest worden haha) en voor iedereen 2 plakjes brood met chocopasta, hier eten ze dat nooit als maaltijd dus super lekker!

Vrijdag 16 december hebben we in de ochtend afscheid genomen van iedereen, de kerstkaarten uitgedeeld met een stroopwafel erbij, die mijn broer mee had genomen! Om 10 uur werden we opgehaald en zijn we met zijn allen (Nina, haar ouders en ik) naar capecoast gegaan. Vond het wel erg jammer om doei te zeggen bij het weeshuis. Ik heb er 2.5 maand gezeten en dan heb je best een band opgebouwd met die kinderen. Het was een erg leuke tijd hier en ben erg blij dat we veel hebben kunnen doen voor de kinderen en weeshuis! Het was ook erg leuk met de andere Hollandse vrijwilligers, waar we samen veel lol mee hebben gehad! Dankjewel Eva, Demi en Nina :). Hoop jullie snel weer te zien als we allemaal weer in Nederland zijn!

Veel liefs uit Ghana xxx

Ps. Ik zal fotos op facebook zetten! Dat gaat een stuk makkelijker en sneller dan via deze site.

Pps. Sorry dat het waarschijnlijk heel punterig is verteld en niet echt een verhaal is. Maar anders werd het verhaal nog veel langer. Is uiteindelijk toch wel heel veel om te vertellen wat je hier in 2 maanden tijd gedaan hebt ;)! Tot snel ?